เมื่อเทียบกับที่เราเห็นอยู่ตอนนี้ พายุเฮอริเคนในภูมิภาคนี้เคยสูงกว่ามาก
ฤดูเฮอริเคนแอตแลนติกปี 2021 รุนแรงที่สุดเป็นอันดับสามในรอบ 171 ปีของการเก็บสถิติ ฤดูกาลปี 2020 เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม—มีพายุหมุนเขตร้อนจำนวนมากที่นักอุตุนิยมวิทยาค้นหารายชื่อพายุที่เป็นไปได้และต้องใช้ตัวอักษรกรีกเพื่อติดตามการล้น แต่การศึกษาใหม่แสดงให้เห็นว่าแม้กิจกรรมที่วุ่นวายนี้อาจเป็นสิ่งที่กล่อมเกลาในบันทึกพายุเฮอริเคนแอตแลนติกที่ยาวนานหลายศตวรรษ
หลักฐานที่บ่งชี้ว่ากิจกรรมของพายุเฮอริเคนอยู่ที่ระดับต่ำสุดในประวัติศาสตร์กำลังซ่อนตัวอยู่ที่พื้นทะเลแคริบเบียน ซึ่งซ่อนตัวอยู่ในลักษณะทางธรณีวิทยาแปลกๆ ที่เรียกว่าหลุมสีน้ำเงิน หลุมเปิดเหล่านี้ก่อตัวเป็นหินปูน มักจะอยู่เหนือถ้ำที่ถล่มลงมา การกัดเซาะเป็นเวลานานทำให้ขอบต่างๆ กลายเป็นรูปทรงกลมที่น่าขนลุก
หลุมสีน้ำเงินคล้ายกับหลุมยุบ แต่มีขนาดใหญ่กว่ามาก พวกเขาสามารถลึก 300 เมตรเช่น Dragon Hole ในทะเลจีนใต้หรือกว้าง 300 เมตรเช่น Great Blue Hole ที่เหมาะเจาะในเบลีซ บาฮามาสเป็นที่ตั้งของหลุมสีน้ำเงินที่เข้มข้นที่สุดในโลก ทำให้เป็นจุดหมายปลายทางที่น่าดึงดูดสำหรับนักบรรพชีวินวิทยา—นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษากิจกรรมในอดีตของพายุหมุนไซโคลนเขตร้อน
พื้นทะเลที่ฐานของหลุมสีน้ำเงินทำหน้าที่เหมือนปฏิทินของพายุในอดีต เช่นเดียวกับแกนน้ำแข็งหรือวงแหวนของต้นไม้ที่เติบโตขึ้นตามฤดูกาล ตะกอนที่ด้านล่างของหลุมสีน้ำเงินจะก่อตัวขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป กระแสน้ำตามธรรมชาติจะเกลี้ยกล่อมให้เม็ดทรายเล็กๆ โรยน้ำตาลลงในหลุม ในขณะที่พายุเฮอริเคนที่มีความรุนแรงจะโยนเม็ดทรายขนาดใหญ่ลงไปในหลุม การเปรียบเทียบชั้นของเนื้อหยาบและเนื้อละเอียดในลาซานญ่าที่มีตะกอนนี้ นักวิจัยสามารถนับจำนวนพายุเฮอริเคนที่เคลื่อนผ่านบริเวณใกล้เคียงได้ สิ่งที่ทำให้หลุมสีน้ำเงินเป็นบันทึกระยะยาวที่มีค่าก็คือ เมื่อตะกอนนี้ตกตะกอนแล้ว มีกิจกรรมน้อยมากในหลุมที่จะรบกวนมัน
Hine’s Hole หลุมกว้าง 340 เมตรที่เจาะทะลุพื้นทะเลทางตะวันตกของบาฮามาส เป็นตัวอย่างที่สำคัญของสถิติการเกิดพายุเฮอริเคนหลุมสีน้ำเงิน ตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างคิวบาและฟลอริดาคีย์ และห่างไกลจากภูมิประเทศใดๆ ดังนั้นจึงสามารถบันทึกเหตุการณ์พายุที่อ่อนกำลังกว่าซึ่งพัดเข้ามาจากทุกทิศทาง ฐานของหลุมยังมีออกซิเจนต่ำ ดังนั้นจึงไม่มีสัตว์อาศัยอยู่ที่นั่นเพื่อรบกวนตะกอนที่บอบบาง กระแสน้ำบนพื้นผิวที่สม่ำเสมอเหนือหลุมส่งทรายสองถึงสามเซนติเมตรลงไปใน Hine’s Hole ในแต่ละปี
Hine’s Hole กล่าวว่า Tyler Winkler นักธรณีวิทยาที่สถาบัน Woods Hole Oceanographic Institution ในรัฐแมสซาชูเซตส์ ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษา กล่าวว่า มีอัตราการตกตะกอนสูงสุดของหลุมสีน้ำเงินใดๆ ที่เขาและเพื่อนร่วมงานเคยเห็น
สำหรับการศึกษาครั้งใหม่นี้ Winkler และทีมงานของเขาได้เจาะตะกอนลึกลงไป 18 เมตรที่ด้านล่างของ Hine’s Hole เพื่อกู้แกนที่เป็นตัวแทนของการทับถมในช่วง 540 ปีที่ผ่านมา หลังจากเปรียบเทียบชั้นบนสุดกับบันทึกของพายุเฮอริเคนสมัยใหม่แล้ว นักวิจัยมีความมั่นใจสูงว่า Hine’s Hole บันทึกพายุเฮอริเคนระดับ 2 หรือสูงกว่าทุกๆ ลูกในระยะ 75 กิโลเมตร การวิเคราะห์แกนกลางเพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่าจำนวนพายุหมุนเขตร้อนที่พัดผ่านมุมนี้ของบาฮามาสอยู่ในภาวะสงบทางประวัติศาสตร์
“ในช่วง 170 ปีที่ผ่านมา เรามีพายุเฮอริเคนโดยเฉลี่ยประมาณห้าลูกต่อศตวรรษ” Winkler กล่าวถึงบันทึกในท้องถิ่นจาก Hine’s Hole “แต่อัตรานั้นเกือบแปดเท่าในอดีต”
จากการวิจัย พื้นที่รอบ Hine’s Hole ประสบกับพายุหมุนครั้งใหญ่ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1480 ทีมงานได้ตรวจสอบการค้นพบของพวกเขากับหลุมสีน้ำเงินอื่น ๆ ของบาฮามาส เช่นเดียวกับวงแหวนต้นไม้และแม้แต่บันทึกของกัปตันเรือ การศึกษาแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมของพายุเฮอริเคนลดลงตั้งแต่ทศวรรษ 1860 ไม่นานหลังจากเริ่มเก็บบันทึกสมัยใหม่ นั่นหมายความว่าพายุเฮอริเคนทุกลูกตั้งแต่อัลเฟรด โนเบลประดิษฐ์ไดนาไมต์ได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่เงียบสงบในประวัติศาสตร์ในพื้นที่
แกนตะกอนที่สกัดจากหลุมสีน้ำเงินมีความสำคัญ Hali Kilbourne นักวิจัยสภาพภูมิอากาศจากศูนย์วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมมหาวิทยาลัยแมริแลนด์ซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในการศึกษากล่าวเพราะสามารถให้ภาพรวมของยุคก่อนอุตสาหกรรมได้ “นั่นคือสิ่งที่บันทึกบรรเลงไม่สามารถทำได้” เธอกล่าว เป็นโบนัส หิ้งหินปูนของบาฮามาสอุดมไปด้วยหลุมสีน้ำเงิน “พวกเขาอยู่ในจุดที่สมบูรณ์แบบ” เธอกล่าว
Winkler และทีมของเขาวางแผนที่จะกลับไปที่ Hine’s Hole เพื่อขุดลึกลงไปอีกเพื่อรับบริบทเพิ่มเติมสำหรับการกล่อมในปัจจุบัน มีการสะสมอย่างน้อย 60 เมตรที่ด้านล่างของ Hine’s Hole ซึ่งสามารถส่องสว่างประวัติศาสตร์พายุเฮอริเคนกว่า 2,000 ปี
“นั่นคือเหตุผลที่ไซต์นี้มีความสำคัญมาก” Winkler กล่าว “ยังไม่มีที่ใดที่เราเคยพบมาซึ่งมีศักยภาพยืนยาวและแก้ปัญหากิจกรรมพายุได้”
Hine’s Hole แสดงให้เห็นว่าในยุคก่อนอุตสาหกรรมก่อนเริ่มการเก็บบันทึก บาฮามาสประสบกับพายุเฮอริเคนประจำปีมากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน หากกิจกรรมที่เพิ่มสูงขึ้นนั้นกลับมา แม้แต่ตัวอักษรกรีกก็อาจไม่เพียงพอที่จะติดตามทั้งหมด
