ปิ้งวันนี้ ปิ้งพรุ่งนี้

แนวชายฝั่งที่ลาดเอียง แม่น้ำที่เชี่ยวกราก และเกาะที่กำลังระเบิด ห้าแนวชายฝั่งที่ฉันแน่ใจว่าเคยมาที่นี่เมื่อวานนี้

เช่นเดียวกับคลื่นกระทบชายหาด แนวชายฝั่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ทรายเคลื่อนตัวไปตามคลื่นแต่ละลูก กระแสน้ำขึ้นและลง เนินทรายเติบโตและลดลงตลอดทั้งปี แต่บางครั้ง การเปลี่ยนแปลงก็เป็นหายนะและเปลี่ยนแปลงแนวชายฝั่งและชุมชนที่อาศัยอยู่ตลอดไป

กวาดออกไป

เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2547 ในจังหวัดอาเจะห์ เกาะสุมาตรา นักท่องเที่ยวและคนในท้องถิ่นที่สนุกสนานบนชายหาดรู้สึกทึ่งเมื่อน้ำลดกะทันหัน เผยให้เห็นพื้นทะเลบางส่วนที่พวกเขาไม่เคยเห็น แต่นี่เป็นสัญญาณแรกของสึนามิที่กำลังจะเกิดขึ้น ซึ่งเกิดจากแผ่นดินไหวขนาด 9.15 นอกชายฝั่งอินโดนีเซีย น้ำคำรามกลับเข้าฝั่ง คร่าชีวิตผู้คนไปกว่า 200,000 คน และทิ้งความหายนะและแนวชายฝั่งที่ไม่อาจจดจำไว้ได้ ในอาเจะห์ แนวชายฝั่งขนาดมหึมาลดลงอย่างมาก ปล่อยให้น้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นจนท่วมทางน้ำและทำลายสะพาน ชายฝั่งของเกาะใกล้เคียงสูงถึงสองเมตร ทุกวันนี้ ชายฝั่งอาจดูแตกต่างออกไปอย่างมาก แต่ชาวเมืองในอาเจะห์ต่างเข้าสู่กระบวนการฟื้นฟูเป็นอย่างดี และยังคงดำเนินชีวิตเหมือนก่อนเกิดภัยพิบัติ ในทศวรรษตั้งแต่เกิดสึนามิ ผู้รอดชีวิตได้สร้างใหม่

สวมใส่ลง

ตั้งแต่ปี 1996 พลเมืองของหมู่บ้านเล็ก ๆ ริมชายฝั่งนิวท็อก รัฐอะแลสกา ได้ทำงานเพื่อการตัดสินใจที่ยากลำบาก ชาวเมืองส่วนใหญ่ประมาณ 350 คนโหวตให้ละทิ้งบ้านของตนและย้ายไปตั้งถิ่นฐานใหม่ซึ่งอยู่ห่างออกไปทางใต้ประมาณ 14 กิโลเมตร เหตุผลโดยย่อคือภาวะโลกร้อน น้ำแข็งในทะเลที่เคยปกป้องชายฝั่งอลาสก้าจากคลื่นที่รุนแรงกำลังละลายอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้เมืองนี้สูญเสียแนวชายฝั่งไปหลายเมตรในแต่ละปี เนื่องจากการกัดเซาะและระดับน้ำที่สูงขึ้นกินพื้นที่ชายฝั่งออกไป แต่นิวท็อกเป็นเพียงหนึ่งใน 200 การตั้งถิ่นฐานของอะแลสกาที่ได้รับผลกระทบจากการกัดเซาะและน้ำท่วม เมืองต่างๆ เช่น Kivalina และ Shishmaref กำลังมีการสนทนาที่คล้ายกัน และชุมชน 11 แห่งที่ตกอยู่ในความเสี่ยงในทันทีกำลังสำรวจทางเลือกในการย้ายเมืองบางส่วนหรือทั้งหมดไปยังพื้นที่ที่ปลอดภัยกว่า แม้จะมีความยากลำบากในการหาทุนและความท้าทายทั้งด้านลอจิสติกส์และการเมือง

พายุ

ผู้มาเยือนเมืองนิวรอมนีย์ ซึ่งอยู่ห่างจากชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษประมาณ 1 กิโลเมตร จะพบหมู่บ้านที่มีเสน่ห์แปลกตาที่ริมบึงซึ่งมีโบสถ์สมัยศตวรรษที่ 12 อยู่ตรงกลาง อย่างไรก็ตาม เมื่อตรวจสอบแล้ว องค์ประกอบของโบสถ์ดูเหมือนไม่เข้าที่—เหตุใดโบสถ์จึงมีตะขอเกี่ยวเรือ หรือทางเข้าอยู่ใต้พื้นดิน หรือภายนอกเต็มไปด้วยรอยขีดข่วน รอยเปื้อน และรอยเซาะจำนวนมาก คำตอบอยู่ในเหตุการณ์รุนแรงครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของนิว รอมนีย์ ใครก็ตามที่มาถึงเมืองนี้ก่อนปี 1287 จะได้เห็นสถานที่ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง นั่นคือเมืองท่าที่ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำ Rother และช่องแคบอังกฤษ จากนั้นในปี 1287 ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อเกิดพายุใหญ่ในพื้นที่ การตั้งถิ่นฐานในบริเวณใกล้เคียงหลายแห่งได้รับความเสียหายจากพายุ (หนึ่งแห่งถูกทำลายโดยสิ้นเชิง) และนิวรอมนีย์เกือบถูกทำลาย เช่นกัน—พายุได้พัดพาดินจำนวนมากไปในทางน้ำในท้องถิ่นจนเปลี่ยนเส้นทางของแม่น้ำ ซึ่งปัจจุบันไหลผ่านเมืองไร ห่างออกไป 15 กิโลเมตรไปทางทิศตะวันตก โบสถ์เป็นหนึ่งในอาคารไม่กี่หลังที่หลงเหลืออยู่ในเมืองที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในขณะนี้ และยังคงมีรอยแผลเป็นให้พิสูจน์ได้

ออกมาพร้อมกับปัง

เกือบทุกวัน เกาะกรากะตัว (หรือกรากะตัว) เล็กๆ ดูเงียบสงบ มีหาดทรายสีดำและป่าเขียวชอุ่ม แต่ตลอดประวัติศาสตร์ ภูเขาไฟกรากะตัวเป็นอะไรที่เงียบสงบ ในช่วง 2,000 ปีที่ผ่านมา การปะทุหลายสิบครั้งได้สร้างและทำลายเกาะ และนำสึนามิและการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศไปทั่วโลก การปะทุที่โด่งดังที่สุดของกรากะตัวแผดเสียงไปทั่วโลกสมัยใหม่เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2426 เมื่อเกิดการปะทุที่ทรงพลังที่สุดครั้งหนึ่งที่เคยบันทึกไว้ การระเบิดหลายครั้งได้ยิงแก๊สและเศษซากขึ้นไปในอากาศด้วยแรงระเบิดปรมาณูฮิโรชิมามากกว่า 10,000 ลูก คร่าชีวิตผู้คนไปอย่างน้อย 36,000 คน ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากสึนามิ เมื่อสิ้นสุดแล้ว เกาะทั้งเกาะก็ไม่มีใครจดจำได้ น้ำทะเลได้เติมห้องหินหนืดของภูเขาไฟ และกรวยขนาดมหึมาของมันก็กลายเป็นเศษหินที่แห้งแล้ง เพียง 44 ปีหลังจากการปะทุ ชาวประมงบางคนเห็นไอน้ำและเศษขยะลอยขึ้นมาจากทะเล หนึ่งปีต่อมา เกาะใหม่ก็เริ่มผุดขึ้นที่ซึ่งกรากะตัวเคยตั้งอยู่ พวกเขาตั้งชื่อเกาะนี้ว่า Anak Krakatau ซึ่งเป็นลูกของ Krakatau และในขณะที่ลาวาปะทุออกมาจากปล่องภูเขาไฟเป็นระยะ ๆ เกาะนี้ก็ยังคงเติบโตมาจนถึงทุกวันนี้

สวรรค์ที่หายไป

แม้ว่าความยากจนที่เป็นที่รู้จักกันดีของเฮติส่วนใหญ่เกิดจากประวัติศาสตร์ที่มีปัญหา แต่ภัยพิบัติที่เกิดจากสภาพทางภูมิศาสตร์ เช่น แผ่นดินไหว สึนามิหรือแผ่นดินถล่มที่ตามมา และน้ำท่วมจากพายุโซนร้อน ผนวกกับการตัดไม้ทำลายป่ามานานหลายศตวรรษ ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก แต่ผู้คนกลับมีความอดทน ในหมู่บ้านชายทะเล Petit Paradis (“Little Paradise”) ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองปอร์โตแปรงซ์ไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 45 กิโลเมตร ดูเหมือนชีวิตจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย แม้ว่าจะเกิดแผ่นดินไหวขนาด 7 ริกเตอร์เมื่อหกปีที่แล้ว ตั้งแต่ปี 2010 ชาวบ้านได้สร้างบ้านใหม่และชาวประมงได้กลับสู่ทะเล และถึงกระนั้น การเปลี่ยนแปลงบางอย่างก็ยั่งยืนกว่า ต้นไม้โดดเดี่ยวที่ยื่นออกมาจากน้ำ 70 เมตรจากหมู่บ้านเคยยืนอยู่บนชายหาด แผ่นดินไหวและดินถล่มใต้น้ำทำให้แนวชายฝั่งเคลื่อนตัวอย่างถาวร

หน้าแรก

เว็บไฮโล ไทย อันดับ หนึ่ง, ทดลองเล่นไฮโล, ไฮโล พื้นบ้าน ได้ เงิน จริง